sábado, 4 de mayo de 2013

Alma verdulera

Me vendo, te vendes, se vende
¡Vengan señores, al mercado lleno!
Me vendo, te vendes, se vende
¡Compren señores, almas y centeno!

Me vendo, te vendes, se vende
Agarren mi mano de eterno esclavo.
Me vendo, te vendes, se vende
Prometo que hoy el fango lo lavo.

Me vendo, te vendes, se vende
Yo sé vivir sin comer un año.
Me vendo, te vendes, se vende
Puedo morirme sin hacerme daño.

Me vendo, te vendes, se vende
Un lustro pasé sin gastar un duro.
Me vendo, te vendes, se vende
Cultivo jardines sobre cada muro.

Me vendo, te vendes, se vende
Estando en silencio, sé gritar en alto
Me vendo, te vendes, se vende
Llevo en mis entrañas kilómetros de asfalto.

Me vendo, te vendes, se vende
Sé alimentarme de agua y veneno.
Me vendo, te vendes, se vende
Sé parar de golpe sin pisar el freno.

Me vendo, te vendes, se vende
Sé arder en llamas sin que haya fuego.
Me vendo, te vendes, se vende
Cómprenme ahora, compren, se lo ruego.

Me vendo, te vendes, se vende
Compren sin dinero. Yo se lo regalo.
Me vendo, te vendes, se vende
Sé que aún así, le resulto caro.

Me vendo, te vendes, se vende
Ruego, me disculpes por ponerte precio,
Me vendo, te vendes, se vende
Alma desdichada de esclavo necio.

Elena Salajan 2013

No hay comentarios: